Antipsychotica

Goede controle van psychotische klachten in de zwangerschap is belangrijk. Als een vrouw die een antipsychoticum gebruikt zwanger wordt, kan het gebruik daarom beter worden voortgezet in plaats van het veranderen van medicatie (NVvP, 2012). Van de meeste antipsychotica zijn geen gegevens beschikbaar over de eventuele (schadelijke) effecten van gebruik tijdens de zwangerschap (NVvP, 2012). Op grond van de bestaande ervaring gaat de voorkeur uit naar het gebruik van haloperidol tijdens de zwangerschap (NVvP, 2012; TIS).
Uit onderzoek blijkt dat antipsychotica als groep zijn geassocieerd met een kleine toename van het risico op vroeggeboorte en een laag geboortegewicht, maar niet op aangeboren afwijkingen (NVvP, 2015; TIS). Thioxanthenen, difenylbutylaminen, fenothiazinen en atypische antipsychotica kunnen bij toepassing in het derde trimester motorische stoornissen bij de neonaat veroorzaken. Daarnaast kan deze medicatie bij langdurig gebruik tot aan de partus onthoudingsverschijnselen bij de neonaat veroorzaken (o.a. prikkelbaarheid, hypertonie, tremoren, onregelmatige ademhaling, slecht drinken en hard huilen) (TIS).
Om bijwerkingen bij de neonaat te voorkomen, kan overwogen worden om in het derde trimester van de zwangerschap het gebruik van het antipsychoticum te stoppen (NVvP, 2012)